<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/9322014?origin\x3dhttp://ffwood.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
<< Home

Maya

Πρέπει να με μπέρδεψαν με τη μέλισσα.Θα έλεγα ότι είναι τα φτερά που οδήγησαν στο συμπέρασμα... ή το γεγονός ότι δεν έχει καταλάβει κανείς τι ζώο είμαι!

View my complete profile

Περασμένα

"Κατάρα"
"Ξέχασα"
"Ξανά..."
"... and stay out"
"Πόρτες από τούβλα"
"Τι θα το κάνεις το χταπόδι;"
"Sammy"
"Zephyr Song"
"Απόδοση"
"Παρουσιάστε"

Περασμένα Ξεχασμένα

11/01/2004 - 12/01/2004
12/01/2004 - 01/01/2005
01/01/2005 - 02/01/2005
02/01/2005 - 03/01/2005
03/01/2005 - 04/01/2005
04/01/2005 - 05/01/2005
05/01/2005 - 06/01/2005
06/01/2005 - 07/01/2005
07/01/2005 - 08/01/2005
08/01/2005 - 09/01/2005
09/01/2005 - 10/01/2005
10/01/2005 - 11/01/2005
11/01/2005 - 12/01/2005
12/01/2005 - 01/01/2006
01/01/2006 - 02/01/2006
02/01/2006 - 03/01/2006
03/01/2006 - 04/01/2006
04/01/2006 - 05/01/2006
05/01/2006 - 06/01/2006
06/01/2006 - 07/01/2006
10/01/2006 - 11/01/2006
06/01/2009 - 07/01/2009
07/01/2009 - 08/01/2009
10/01/2009 - 11/01/2009
06/01/2010 - 07/01/2010

"Οι Αγάπες Μου"

30.6.05
Κρατάμε ενέχυρα. Το πιο παλιό είναι το λεύκωμα της Χρυσάνθης. Με κάνουν να νοσταλγώ αλλά δεν τα θέλω, ούτε να τα δώσω πίσω μπορώ, ούτε και να τα πετάξω. Τα κρατάω.
Παλιά, πολύ παλιά, είχα δύο "Αγάπες μου" τώρα δεν έχω καμία. Με πληγώνει καμια φορά μόνο για λίγο. Η μία την είδε αλλιώς και η άλλη έχασε το δρόμο. Απο τότε δεν είχα άλλες "αγάπες". Κανείς δεν νομίζω να καταλάβει τι εννοώ "αγάπες". Δεν μου λείπει καμιά τους. Ουτε και σε αυτές λείπω.
Δεν θα έρχεσαι εσύ να μου μιλάς για απώλεια ή για ότιδήποτε άλλο σπαραχτικό. Δεν θα έρχεσαι εσύ να μου μιλάς για λάθη, κατάλαβες; Βλακείες. Πολλές και διάφορες, πολύχρωμες.
Δεν πειράζει όταν είσαι μαλάκας εθελοντικά, έτσι;

2 Σχόλια

"Πάει... Πέταξε..."

27.6.05
Δεν υπάρχουν πιο άσχημα πουλιά από τα περιστέρια. Όχι τα άσπρα ή τα καφέ ή τα άλλα τα ποικιλόχρωμα. Το γκρίζο εννοώ που μοιάζει με τα παραπάνω αν αυτά έπεφταν σε πετρελαιοκηλίδα. 'Η ακόμα χειρότερα λες και βγήκε από τον τοίχο πολυκατοικίας-κουτιού κάπου στην Πλατεία Άττικής, απευθείας γέννημα των θεμελίων της, προορισμένο να ζει στη σκια της μονόχρωμης τέντας "Πειραϊκή-Πατραϊκή", αυτής με τα λουλούδια αποκάτω. Τα περίεργα μάτια του και η μηχανική περπατησιά του (σαν πορωμένος χιπχοπάς) δίνουν την εντύπωση ότι το γκρίζο περιστέρι είναι μία ανθρώπινη κατασκευή, ένα ρομπότ αποκλειστικά φτιαγμένο να δίνει την ψευδαίσθηση της ελευθερίας. Το σύμβολο και η έννοιά της τεχνητά και τα δυό. Τι, δε με πιστεύεις; Αρκεί να δεις πόσο μοιάζει το βλέμμα σου με αυτό του καναρινιού στο κλουβί όταν δεις ένα περιστέρι, γκρι σαν το μέταλλο, να περπατά στο μπαλκόνι σου.

5 Σχόλια

"... Και Συ Και Ο Γρύλος Σου"

26.6.05
Τελικά όλα καλα. Το λέω αν κάποιος ανησύχησε δηλαδή...
Το εφταράκι στην τσέπη μας. Το κοπλιμαν το ίδιο. Άντε και ας μην θυμάσαι το όνομά μου!
Τσακώθηκα και με μία... Ναι είναι λογικό να έρχεται δύο ώρες μετά, να μου πέρνει τη σειρά και να έχει το θράσος να την απαιτεί! ΟΚ, ίσως το "θα σου κάνω τις αντάυγειες καταίφι" να ήταν υπερβολικό, αλλά την κατινιά μέσα μου δεν την συγκράτησα. Όχι αυτή τη φορά.
Έχω και τα νεύρα μου γενικότερα.
Τα κορίτσια ψιλοθύμωσαν για το εφτά μου, εφόσον είχαν όντως διαβάσει περισσότερο, αλλά τι να κάνω. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου, η προσωπικότητα μου. Σε μία προφορική εξέταση το ξέρεις εξαρχής ότι δεν μετράει το τι ξέρεις αλλά πως το "πουλάς". Μήπως πρέπει να νιώσω άσχημα γιαυτό; δε ξέρω, κάτι τύψεις τις ένιωσα... Αλλά πάλι και γω η κακομοίρα ότι με ρωτούσε το απαντούσα, τι άλλο έπρεπε να κάνω; Α στο καλό...

2 Σχόλια

"Αργήσαμε Αλλά Ήρθαμε"

25.6.05
Μαυρίζω τα άλφα και τα ομικρον στην εφημερίδα, τα άλφα για τη ζωή που δεν έζησα και τα όμικρον για την πεπατημένη. Ο επόμενος μαλάκας που νομίζει ότι γνωρίζει τι είναι το καλύτερο για μένα θα πάρει πόδι πριν προλάβει να πει "πρέπει". Το τσαλακωμένο χαρτί είναι για να μείνει έτσι.
Τα φτερά μου κλαίνε για τη μαύρη οντίλ μετά τα μεσάνυχτα. Καμμένα. Κομμένα.
Ένας φυλακισμένος και δύο στο εδώλιο. Ερήμην, κύριε δικαστά.

Ωραία πόλη το Ναύπλιο. Πήγαμε για μπανάκι και ταβλάκι και φαγάκι και παγωτάκι και ξανά φαγάκι και ηλιοβασίλεμα και χάζεμα του φεγγαρόδρομου στα βραχάκια και βόλτα και χορό και ανατολή ηλίου στην εκκλησιά δίπλα με χαζές γλυκανάλατες μελωδίες με παράσιτα στο ραδιόφωνο. Και μετά γυρίσαμε σπιτι.
Ήταν τρίτη απόγευμα όταν έκανα το μοιραίο λάθος. Πήγα σε μία φίλη και της έμαθα μπιρίμπα. Αυτή σαν ανταπόδωση μου έμαθε πόκερ. Το ξενυχτήσαμε 3 φορές. Τα μαθήματα κάντα 4. Είναι και προφορικό το αυριανό, είναι και θεούσα αυτή, με το σταυρό στο χέρι, ΝεοΛουκά θα γίνω.

Υ.Γ: Αγάπη μου, να πλαντάξουν οι οχτροί μας και να πρασινίσουν ο ζηλιάρηδες!

1 Σχόλια

"Γεγονότα"

18.6.05
Με τούτα και με κείνα, με έπιασε και το στομάχι μου. Τουλάχιστον θα πάω διακοπές. Έστω και αν το διακοπές μαζί με φίλους σημαίνει διαφορετικά ξενοδοχεία. Έστω. Τι και αν τα σημαντικά τηλεφωνήματα δεν τα έκανα ποτέ; Δεν γκρινιάζω γιαυτό.
Άλλος τρέχει, άλλος κουράζεται, άλλος θίγεται, άλλος θυμώνει, άλλος φωνάζει, άλλος ρωτάει, άλλος μιλάει ακατάπαυστα, μπερδεύτηκα. Λίγο αργά για εξηγήσεις. Δεν πειράζει.
Και τα κουνούπια μου πίνουν το αίμα αχόρταγα. Νόμιζα ότι όταν θα έφευγα από πάνω θα σταματούσα να τσακώνομαι. Ελπίζω αύριο να με ξεχάσουν. Ας είναι.
"Γιατί κανείς δεν συνεργάζεται σε τούτο το γαμοπλανήτη;". Η φράση που θυμάμαι ζωντανά σαν να την ακούω και τώρα. Ή ήταν "σ'αυτή τη χώρα"; Ίσως να μην την θυμάμαι τόσο ζωντανά.
Μέχρι στιγμής έχουμε πέντε πτώματα στην κατάψυξη και δυο σκελετούς στην ντουλάπα. Και δύο αριστερά χέρια στο ανθοδοχείο. Καλό Καλοκαίρι.

1 Σχόλια

"Απολογισμός II"

15.6.05
Τσιγάρα: 0
Σεξ: 0
Αλκοόλ: 0
Εκνευριστικοί/Ενοχλητικοι Τύποι: 7
Ώρες Διαβάσματος: 1
Ταινίες: 1
Φαγητό: 0
Πιθανότητες Καλοκαιρινών Διακοπών: 1 στα 500 φανταστικομύρια
Απογοητεύσεις: 1
Κριτική/Παρατηρήσεις: 4
Ώρες Σκέψης/Στοχασμού Πάνω Στο Νόημα Της Ζωής: 4
Σκισμένες/Σβησμένες Φωτογραφίες: 3
Ώρες Λειτουργίας Κινητού Τηλεφώνου: 1
Σταλμένα Μηνύματα: 0
Εισερχόμενα Μηνύματα: [...] (δε γνωρίζω)
Μη Σταλμένα Μηνύματα: 6
Πιθανότητες Ο Ουρανός Να Γίνει Πιο Γαλανός: 1 στα 5οο απειροφανταστικομύρια
Κλήσεις Που Προωθούνται: 2
Ψεύτες/Υποκριτές: 2
Μελανιές: 3
Ευτυχισμένα Ζευγαράκια: 5
Πολύ Φίλοι: 1
Φίλοι: 4
Σχεδόν Φίλοι: 10
Εχθροι: 0
Τσιμπήματα Κουνουπιών: 5
Φουσκάλες Στο Νερό: 28
Χαμένες Ευκαιρίες: 2
Αληθινό Χαμόγελο: 1
Σοκολάτες: 1 (μικρή όμως...)
Άνθρωποι Που Με Θυμήθηκαν Χωρίς Λόγο: 0

4 Σχόλια

"Απόκρυψη Στοιχείων"

14.6.05
Τι μπορεί να θέλει ο κόσμος από μένα; Εσύ τι μπορεί να θες;
Δεν με ενημερώνει και κανείς να μάθω, να βάλω τα δυνατά μου τουλάχιστον. Μέχρι στιγμής έπεσα αμαχητι σε δύο μαθήματα και ένα εργαστήριο. Δεν πήγα καν. Δεμπειράζει.
Μάθετε τι σας γίνεται. Δεν είμαι καλά και δεν θέλω. Αλλιώς χάνω το άλλοθι που είμαι τόσο κάθαρμα. Ίσως όχι και τόσο.
Μεγαλώνω ρε πούστη. Ψίχουλα από δω και από κει. Δε θέλω τίποτα. Πάλι μόνη μου σε ένα σωρό κόσμο. Δε θέλω άλλους γνωστούς.

0 Σχόλια

"Χαζομάρες"

12.6.05
Είμαι ενοχλητική σαν κουνούπι. Και άχρηστη σαν κουνούπι. Ψυχάκιας. Γενικώς και παντός καιρού. Ας βρεθει ένας άνθρωπος να πει τα σωστά λόγια ή να βρει τον σωστό τρόπο. Είμαι άρρωστη. Το νιώθω. Σκατά.
Δεν είναι ότι δεν θέλω να το πω, είναι ότι δεν μπορώ. Φοβάμαι. Δεν μπορώ να νιώσω κάτι σωστά και "υγειηνά". Είχα την ευκαιρία και η στιγμή πάει, πέταξε. Και τώρα; Μαλακίες. Μετάνοιωσα. Έχασα.
"Να προσέχεις, καρδιά μου εκεί που πας. Ποιος θα σε σκεπάζει το βράδυ να μην κρυώνεις, ; Ποιος θα περιμένει να ξυπνήσεις το πρωί να κλέψει τη πρώτη ματιά σου, με το που χαράζει τα βλέφαρα; [...] Εσύ αγάπη μου δεν χωράς σε καμιά λίστα. "

2 Σχόλια

"Και Αν Αντέχεις Σώσε Με"

11.6.05
Γύρνα πίσω επιτέλους. Γιατί σε θυμάμαι μόνο όταν καπνίζω τη μάρκα των τσιγάρων σου. Θα με μαζέψουν μία μέρα από καμία γωνιά με βλέμμα χαμένο, θα με ρωτουν πως με λένε και δεν θα απαντώ.
Θέλω να ξαναγίνω μικρή. Έξι, οκτώ δέκα χρονών... Τότε που αναρωτιόμουν πόσο ψηλή θα γίνω, τι θα σπουδάσω, αν ο Μιχάλης θα με παντρευτεί να με αποκαταστήσει και τέτοια. Τώρα που έμαθα ότι δεν θα ψηλώσω άλλο (2 λάμες τιτάνιο μετά δηλαδή) και ότι ο Μιχάλης δεν είναι παιδί για σπίτι, δεν έχω τίποτα να περιμένω ή να αναρωτιέμαι.
Βαριέμαι.
Ένα μήνυμα σε μπουκάλι, μακάρι να το βρεί κάποιος. Το μήνυμα, όχι το μπουκάλι σκέτο. Θα δω τι θα κάνω στην πορεία. Ελπίζω να υπάρχει πορεία δηλαδή, γιατί μποτιλιάραμε.
Πως μπορεί να υπάρχουν στον κόσμο άνθρωποι τόσο ψεύτες; Δηλαδή ψεύτικοι από μέσα και απέξω. Και ψεύτες. Θυμώνω. Και λυπάμαι.

1 Σχόλια

"Είπα Είμαι Αδύναμος Χαρακτήρας"

8.6.05
Η maya δεν μπορεί να σας δεχτεί είναι σε σύσκεψη. Εδώ και πέντε μέρες τρέφεται αποκλειστικά με ζελέ light και κλαίει. Δεν διαβάζει, πίνει καφέδες και δεν κοιμάται πολύ. Τρέμουν τα χέρια της. Τσακώθηκε με πολλούς και κατάφερε να μην έχει άνθρωπο να επιβαρύνει με τις σκοτούρες της. Αλλά είναι αδύναμος χαρακτήρας και το μπλογκ δεν αντιστέκεται.
Δεν ξέρω ούτε το πρόβλημα ούτε τη λύση. Τα γυαλιά ηλίου, την ασπίδα μου, τα έχασα στο αεροδρόμιο μαζί με το αεροπλάνο για αλλού. Πως τα καταφέρνω κάθε φορά;
"Θα σ'αγαπώ για πάντα"
"Δεν θα ζήσεις για πάντα"
Πρέπει να μεγαλώσω επειγόντως.
Αν γυρνούσα πίσω το χρόνο θα έκανα αυτό που με είχα συμβουλεύσει. Τι καλά που θα ήταν όμως ΜΙΑ φορά...
Τι έχει η παράξενη με τις γρατζουνιές στα χέρια;
(πέφτει το σταμνάκι καταγής και σπα...)

1 Σχόλια

"Nα Κοιτάς Το Ρολόι"

3.6.05
Σαν να μην μας τα λες καλά γρύλε μου, απόψε. Δεν έχω καμία όρεξη να αρχίσω να εκφράζω τις σκέψεις μου γραφτά.
Τρι και Τρι και Τρι και Τρι... αυτό δικό σου είναι; όχι και τίποτα άλλο θα με πούνε και έντεχνη μετά.
" Όλα περνάνε" είχε πει ένας φίλος στην τρίτη λυκείου και το θυμάμαι ακόμα. Δεν περνάει η ώρα... Κάτι οι φίλοι που σκορπίσανε, κάτι η εξεταστική, κάτι το μάθημα που θα δώσω αύριο και δεν θα περάσω, επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα. (Το κάρμα μου το επιβαρύνει η κατσαρίδα που σκότωσα τις προάλλες.)
Τώρα τελευταία χρειάζεται να εξηγώ πολλά, και αυτό σημαίνει ότι πολύς κόσμος δεν με καταλαβαίνει. Ποιος να φταίει άραγε;...
"Κατάθλιψη της εξεταστικής είναι".
Και που ξέρεις εσύ ποια είμαι γω, τι κάνω, πως το κάνω και με ποιον; Και που ξέρεις εσύ τι θέλω και ποιον και πως και πόσο, ωστε να μου το δώσεις; Και που ξέρω εγώ τι θέλεις; Και ποιος σου είπε ότι θέλω να μάθω; Τι πάει να πει γιατί θυμώνω; Δε θυμώνω. Κλαίω. Πληγώνομαι. Παραπονιέμαι. Λυπάμαι. Πληγώνομαι. Δε θυμώνω._

P.S: Θα κάνω ένα διαλλειματάκι τώρα. Με κούρασε αυτό το μπλογκ. Λέει πολλά και άχρηστα. Θα γυρίσω.

2 Σχόλια

"Ευτράπελα"

1.6.05
Η ανατομική βελόνα είναι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται στη μικροβιολογία για τη λήψη δείγματος. Μετα το τέλος της εξέτασης, μία φίλη μου θεώρησε καλό να αφήσει τη βελόνα που δανείστηκε από τη βοηθό σε ένα ποτήρι.
Και ακούγεται η φωνή της καθηγήτριας: "Όχι μες τον καφέ μου!"

4 Σχόλια

Links

Αρετή
Αντιγόνη
Ανισόρροπος
Συνήθης Ύποπτη
Αρκούδος
Estarian
Pegasus
Vague Tourist
Wisdom