<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9322014\x26blogName\x3dFrosted+Flake+Wood\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ffwood.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ffwood.blogspot.com/\x26vt\x3d-7538618771097144035', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
<< Home

Maya

Πρέπει να με μπέρδεψαν με τη μέλισσα.Θα έλεγα ότι είναι τα φτερά που οδήγησαν στο συμπέρασμα... ή το γεγονός ότι δεν έχει καταλάβει κανείς τι ζώο είμαι!

View my complete profile

Περασμένα

"Κατάρα"
"Ξέχασα"
"Ξανά..."
"... and stay out"
"Πόρτες από τούβλα"
"Τι θα το κάνεις το χταπόδι;"
"Sammy"
"Zephyr Song"
"Απόδοση"
"Παρουσιάστε"

Περασμένα Ξεχασμένα

11/01/2004 - 12/01/2004
12/01/2004 - 01/01/2005
01/01/2005 - 02/01/2005
02/01/2005 - 03/01/2005
03/01/2005 - 04/01/2005
04/01/2005 - 05/01/2005
05/01/2005 - 06/01/2005
06/01/2005 - 07/01/2005
07/01/2005 - 08/01/2005
08/01/2005 - 09/01/2005
09/01/2005 - 10/01/2005
10/01/2005 - 11/01/2005
11/01/2005 - 12/01/2005
12/01/2005 - 01/01/2006
01/01/2006 - 02/01/2006
02/01/2006 - 03/01/2006
03/01/2006 - 04/01/2006
04/01/2006 - 05/01/2006
05/01/2006 - 06/01/2006
06/01/2006 - 07/01/2006
10/01/2006 - 11/01/2006
06/01/2009 - 07/01/2009
07/01/2009 - 08/01/2009
10/01/2009 - 11/01/2009
06/01/2010 - 07/01/2010

"Δεν έχω τύχη"

30.5.05
Είχα γράψει ένα ποστ για την συνάντηση αλλά ο άτιμος ο μπλόγκερ μου το έφαγε. :(
Αμα κάποιος ενδιαφέρεται, να ρίξει μια ματιά στο Μπλογκ του Τουριστα. Περάσαμε πολύ καλά, και όσοι δεν ήρθατε να σκάσετε από το κακό σας!!! :P
.
Απο το απόγευμα δεν μπορώ να συγκεντρωθώ για να διαβάσω. Πριν από λίγο πείστηκα πως αυτό δεν πρόκειται να γίνει, και γυρνώ σαν την άδικη κατάρα από τότε. Θα πατώσω αυριο, είναι δεδομένο.
Η ψυχολογία μου δεν βοηθά πολύ. Ο ψυχίατρος είναι και σε διαθεσιμότητα, τρέχα γύρευε τι θα κάνω. Το θέμα είναι ότι θα πεθάνω στο άγχος και το βράδυ δεν θα μπορώ να κοιμηθώ. Ελπίζω να ξυπνήσω στην ώρα μου τουλάχιστον.
Τίποτα δεν πάει καλά. Τίποτα δεν είναι καινούριο. Τίποτα δεν θα φτιάξει, μην ακούω μαλακίες βραδιάτικα.
Δεν μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Αυτή είμαι δυστυχώς, κατά τη γνώμη μου. Προσπάθησα, δεν είναι ότι δεν προσπάθησα, αλλά δεν τα κατάφερα. Γιαυτό θα είναι πάντα αυτή και όχι εγώ.

"΄Αγχος Και Νεύρα"

25.5.05
Ξέρω τι να κάνω για να μη νιώσω καλύτερα:
  • δεν θα φάω 2 σοκολάτες, μια υγείας και μία αμυγδάλου
  • δεν θα γεμίσω τασάκια με αποτσίγαρα
  • δεν θα δω απανωτά 3 ταινίες με πατατάκια
  • δεν θα τσακωθώ με την μάνα μου, τον πατέρα μου, την αδερφή μου κ.α.
  • δεν θα πάρω τηλέφωνο εσένα, ούτε εσένα.
  • δεν θα παίξω πιάνο τόσο δυνατά ώστε να ακούγομαι στην Καρδίτσα ( δυστυχώς)
  • δεν θα κάτσω να αναλύσω τα προβλήματα μου στον πρώτο τυχόντα
  • δεν θα απαιτήσω από κανένα να με θυμάται
  • δεν θα αγοράσω κανένα χαζό περιοδικό για να σκοτώσω την ώρα μου
  • δεν θα βρίσω τον επόμενο που θα μου τονίσει ότι χαζεύω και θα το βρει ιδιαίτερα αστείο (ναι ρε χαζεύω, κάτι σκέφτομαι που δεν σε αφορά και σε μπλοκάρω, που είναι η πλάκα;)
  • δεν θα κοιμηθώ για να μην διαβάσω

Αυτά. Άμα βρω και άλλα θα συμπληρώσω.

"Απο Λάθος Πάλι Πίσω"

Ρε συ Χάρι, άντε γαμήσου. Να δούμε εγώ τί θα κάνω. Όλο τα ίδια. Αυριο θα πάω, να το ξέρεις.
Πράσινη κουβέρτα, σαν λιβάδι είναι. Οταν γυρνάω σπίτι, πάντα κάποιος περιμένει. Σπασμένο ποτήρι και δεν πίνω πια νερό. Τι πλήκτρο, τι κουμπί, τι αγκάθι, όλα μετά από μένα.
Μαδημένη μαργαρίτα, περισσεύει και ένα. Και άμα δεν; και γω;
Σήκω και φύγε, περπάτα στραβάδι. Χειρότερα είναι, αφού σε χαλάει...
Βαρέθηκες και συ, δεν σε αδικώ. Να σου πω από μία μεριά το περίμενα, απλά είναι πολύ νωρίς ρε γαμώτο, όχι ακόμα.

"Λείπεις. Όχι σε μένα, στη γλάστρα την απότιστη, στις μπύρες στο ψυγείο, στον Τζακ που θέλει να βγει βόλτα και κουνά την ουρά απελπισμένος, στα χέρια μου...
Όχι σε μένα σου λέω. Το ψυγείο άδειο και οι τσέπες μου γεμάτες σάπια ψίχουλα από τα σάντουιτς που τρώγαμε απέναντι στο πάρκο κάθε απόγευμα. Που κρύβεται η αλήθεια και δεν τη βλέπω; Για να λείπεις δεν υπήρξες ποτέ. Δεν ήταν γραφτό. Δεν υπήρχες πριν και δεν θα υπάρχεις και μετά. Κιτρινισμένες σελίδες μόνο. "

"Κατάααλαβα."

21.5.05
Αφού ρώτησες, να σου πω Ψέμματα; Εσύ το χεις κάνει πολλές φορές; (χμ.) Στο κάτω-κάτω άλλο εσύ, άλλο εγώ. Αλλά όχι, ο Κύριος δεν μπορεί να κάνει αυτό που του ζητάνε άμα δε μάθει το λόγο. Ε, ο λόγος μπορεί να μην σ'αρέσει. Ούτε ο τρόπος μπορεί να σου αρέσει, δεν μπορώ να φανταστώ τι περίμενες 4 το πρωί και υπό αυτές τις συνθήκες. (οι συνθήκες είναι άλλο θέμα, θα σου πω άλλη φορά)
Δεν έμαθες στο δημοτικό ότι στην τρίλιζα δεν νικάει κανείς; Ουφ. Το μόνο καλό είναι ότι δεν είμαι κάτι σπουδαίο, να αξίζω "συμμόρφωση". Αλλιώς, τα λέμε στα γενέθλιά μου.

"Και Τότε Παρασκευή"

Κάποτε, δεν θυμάμαι πότε ακριβώς τη χρονιά που πέρασε, είχα πάει σε ένα φιλικό σπίτι για μία συγκεντρωσούλα. Σε κάποια φάση, βγήκα έξω με ένα φίλο μου να κάνουμε ένα τσιγάρο καθότι η ατμόσφαιρα μέσα είχε γίνει "για λίγους". Ήταν αρκετά τα άτομα, εμάς δεν μας χωρούσε.
Καθίσαμε στα σκαλιά και κάναμε μια συζήτηση, από αυτές με ζουμί. (Κάνω λίγες από αυτές) Ήθελε να φύγει, είναι απόλυτος σε πολλά πράγματα, εγώ είμαι πιο διαλλακτική. Συγχωρώ. Δε ξεχνώ αλλά άμα συγχωρέσω κάποιον, γυρνώ νέα σελίδα. Δεν εγκαταλείπω εύκολα.
Τότε κατάλαβα ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και ότι έπρεπε να σκεφτώ κάποια πράγματα από την αρχή, να φτιάξω νέους δρόμους.
_
Χθες κατάλαβα ότι οι αποφάσεις που πήρα, γενικά ήταν μέτριες, ειδικά ήταν -όχι λάθος- απλά όχι οι χειρότερες. Για λίγο καιρό, όλα πήγαιναν καλά. Αλλά το σύστημα κατέρρεε από μέσα. Σιγά σιγά. Αυτό έβγαινε σε ένα κενό, μία έλλειψη, ένα κάτι που σου λείπει τελοσπάντων.
_
Τώρα απλά φοβάμαι. Τότε ξεκίνησα κάτι και βγήκε όλο λάθος με τον πιο ύπουλο τρόπο. Άμα δεν ένιωθα τόσο έντονα τη μοναξιά θα τα είχα παρατήσει όλα. Αλλά είμαι αδύναμος χαρακτήρας γαμώτο.

"Δεν Έχω Ιδέα"

19.5.05
Τι έχει πάθει ο κόσμος σήμερα; Τι τρέχει με όλους σας;
Εκτός λίγων φωτεινών εξαιρέσεων, όλοι προσπαθούσαν να γίνουν όσο πιο δυσάρεστοι γίνεται. Δεν τα μπορώ εγώ αυτά. Θέλω φροντίδα και προδέρμ. Θέλω πολλά πολλά.
Τι, ποιος; Εγώ! Ε-ΓΩ. Βλέπεις κάναν άλλο εδώ γύρω; Αν κοιτάς κατά δω δηλαδή.
Χρμφ. Μήπως το 'χω γω το πρόβλημα;
Να ψαχτώ αν είναι...

"Ας Μείνουμε Με Γρατζουνιες."

18.5.05
Από που να ξεκινήσω; Δεν είμαι καλή σ'αυτά, σε τίποτα δεν είμαι ιδιαίτερα καλή. Από μικρή το είχα αυτό, αλλά δεν μας παίρνει να γράφουμε κακά πράγματα για τον εαυτό μας, μπορεί κάποιος να το διαβάζει αυτό το μπλογκ.
Η αναγκαστική προσγείωση είναι καλό πράγμα και ας λένε. Με έχει σώσει από πολλά. (Σιγά κοπέλα μου, σιγά, πάρτο λίγο δεξιά... εεεετσι. )
Μπορεί και να χεις δίκιο, και ας μην το λες για καλό. Η αλήθεια είναι αλήθεια. Δεν είναι ούτε πολύπλευρη ούτε πολλαπλή όπως κάναμε στο λύκειο στην έκθεση. (πολλαπλή;! ακου κει... και μετά αναρωτιούνται γιατί η νέα γενιά δεν ξέρει να μιλά. Το βιβλίο επίσης έλεγε και κάτι για 26 φωνήματα, όποιος τα ξέρει ας τα γράψει παρακαλώ.)
Σαν το παλιό μπουφέ που ξεφλουδίζει η μπογιά του, μου μοιάζουν τα νέα σου. Μετά δεν ξέρω, αλλά μαντεύω περισσότερα από όσα νομίζεις. Δεν είναι εξυπνάδα, είναι τόσο χαζό όσο το αποτέλεσμα μιας πρόσθεσης.
Μη με πας απ'το σπίτι, άλλη φορά. Ποτέ. Ίσως να μάθω πως κερδίζουν κάποια στιγμή, ή να υποστώ ένα είδος προσομοίωσης νίκης, έτσι για να χάνω όσο το δυνατόν πιο επώδυνα. Η θεραπεία θα έχει κάποια στιγμή αποτέλεσμα, δε γίνεται.
Ανυπομονώ... Νοσταλγώ τη στιγμή που ΘΑ.

"Παράλογο;..."

17.5.05
Ξεκινήσαμε η κοριτσοπαρέα να πάμε για bowling χθες, αλλά δεν καταφέραμε να παίξουμε. Είχαν πρωτάθλημα κάτι Φιλιπινέζοι και τελείωναν αργά!!! (Σοβαρά μου συνέβη!)
Αυτό με κάνει να σκέφτομαι ότι το αμέσως χειρότερο είναι ο Σάκης Ρουβάς να περάσει το camel trophy (άντι ;)) ,ν'ανέβει στο βουνό αλα MI2 και να μην βρει λουλούδι. Συνεπώς να μην του κάτσει η μοντέλα στο βίντεο κλιπ του "Σ' έχω ερωτευθεί".Ότι θυμάμαι χαίρομαι...

"Νέα Από Το Δυτικό Μέτωπο"

14.5.05
Πήγαμε εκπαιδευτική εκδρομή στο Μαραθώνα, να δούμε κάτι φυτώρια. Μουσική, φασαρία, φωνές, λες και γυρίσαμε στο λύκειο. Στην πρώτη λυκείου και μη χειρότερα... Τι σκατά παθαίνουν, τα χτυπάει ο ήλιος και λυσσάνε; Δεν είμαι υπερβολική νομίζω, από τη στιγμή που έκριναν ότι το να τσιρίζεις στην διαπασών σκυλοτράγουδα είναι διασκεδαστικό στις 8 , πρωί Σαββάτου.

Να μην μιλήσω για τον τύπο που ακόμα να φανεί. Λες και δεν υπάρχει, λες και όταν τα άστρα ήταν στη σωστή σειρά, αυτός πέθανε στη γέννα. Χμ.

Τουλάχιστον όλοι οι άλλοι φαίνονται καλά. Εκτός από τους γονείς μου.

Ξέρω, υπομονή. Ξέρω, υπάρχουν και χειρότερα. Ξέρω, έχω την υγεια μου- λέμε τώρα. Μια μόνο ερώτηση έχω χωρίς απάντηση και δεν έχω άλλο κουράγιο να ρωτώ συνέχεια. Θυμάσαι; Πάνε χρόνια που τότε στο χωριο, φώναζα το όνομά σου στο γκρεμό και περίμενα ο αντίλαλος να φέρει τη φωνή σου να λέει το δικό μου. Χμ. Α μπα.

"Ευχαριστήριο Ποστ!"

13.5.05
Να ευχαριστήσω το Μάγο-Γιατρό του υπολογιστή μου κ.κ. Taflinel. Tον ταλαιπώρησα λίγο τον κακομοίρη, αλλά τα κατάφερε μια χαρά! Να είστε σίγουρος, την επόμενη φορά εσάς θα προτιμήσουμε! (απειλή._)

"Mind The Gap"

11.5.05
("Άμα δε μάθεις να μετράς λάθη, μην το παλεύεις καν για τα άστρα.")
Με πληγώνει να κοιτάω ψηλα. Μην μ'ακούς, εγώ είμαι και ψυχοπαθής, δεν ξέρω τι θέλω.
Βρες την έξοδο κινδύνου και άρχισε να τρέχεις με χίλια, κακομοίρη μου. Αν με προλάβεις, έχει καλώς. Αν όχι, λυπάμαι χάσατε. (Το λέω συχνά αυτό έτσι;) Δε λυπάται άλλος πιο πολύ από μένα.
Πρίν από σας για σας. Οι στιγμές τηλεπάθειας κομμένες. Οι στιγμές αδυναμίας κομμένες. Οι στιγμές επαφής κομμένες. Οι στιγμές κομμένες γενικά. Ακολουθεί η συνέχεια επί της οθόνης.

"Δεν ξέρω, φίλε μου..."

9.5.05
Ποτέ δε πίστευα στη φιλοσοφία του "Φτύστον για να κολλήσει", αλλά να που μερικές φορές ισχύει.
Είναι ένας άνθρωπος που τον έχω απορρίψει με πάρα πολλούς τρόπους. Του έχω πει όχι, τον έχω στήσει, του έχω ακυρώσει ραντεβού τελευταία στιγμή, τον έχω αγνοήσει, έχω φτάσει και σε σημείο να τον κοροιδέψω σχεδόν. Αλλά αυτός εκεί. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι δεν τα κάνω αυτά (δε λέω για το στήσιμο!) και ότι γενικώς έχω μεγάλη ανοχή.
Δε ξέρω τι συμβαίνει, ο άνθρωπος είναι αψυχολόγητος. Απο πάνω θέλει να το παίζει και φιλαράκι σε σημείο που να σε φέρνει και σε δύσκολη θέση -στα όρια της αγένειας.

Και εντάξει, αυτός είναι έτσι όπως είναι. Σε κάποια φάση θα σταματήσει δε μπορεί, δεν είμαι και καμια κουκλάρα. Το πρόβλημά μου είναι γνωστό και διαχρονικό: γιατί ποτέ δεν ενδιαφέρεται αυτός που μας ενδιαφέρει και ενδιαφέρεται αυτός που δεν μας ενδιαφέρει;

"Αντιγραφή."

8.5.05
"Τι σκέφτεσαι; Η ξανθιά σαν σκιά στα γυαλιά του. Χμ. Δεν θα γυρίσω να κοιτάξω, δεν θα γυρίσω... Ωχ οπισθοχώρησις! Χαλαρά τώρα, κάτσε στον καναπέ, άναψε τσιγάρο, καλά τα πας, καλά τα πας. Είσαι κούκλα αγάπη μου! Θα τα καταφέρεις, σκέψου θετικά και προς Θεού μακριά από καθρέπτες..."

"Γιατί κρατά φυλακισμένα με τα δάχτυλα τα μάγουλά της; Σαν να μου προσφέρει... ναι, καλά σύνελθε φιλαράκο... Μακριά, κάτσε μακριά. Να εδώ, καλά είναι δω. ΟΚ είμαι δίπλα της, μπορώ να είμαι δίπλα της έτσι; Δεν είναι καρφωτικό!Να της πειράξω τα μαλλιά...Επ! κοντά τα χέρια την βλέπεις πως σε βλέπει; Αμ τη βλέπεις. Το βλέμμα "που πας ρε Καραμήτρο"!"

"Τι ήρθε και μπαστακώθηκε τώρα εδώ; Άμα δεν κάνει τίποτα, να φύγει να μας αφήσει στην ησυχία μας! Αυτή τη δουλειά θα κάνουμε; Κάθε λίγο και λιγάκι τσουπ! Η ξανθιά σε μάρανε... κακομοίρη μ' !"

"Τουλάχιστον θα το παίξω αδιάφορος. Έτσι μπροστά θα κοιτάω, μην νομίσει και η κυρά ότι καιγόμαστε κιόλα! Α στο καλό! Δεν θέλει μια, δε θέλω δέκα. Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές. Όσα δε φτάνει η αλεπού... Ώπα, αυτό δε μας συμφέρει! "

"Εεεε κύριος! Η ξανθιά έφυγε! Που κοιτάει Θεέ μου το βλήμα; Τοίχος εκεί! Έχεις και συ ένα σπίτι! Καααλά... πάω εγώ σιγά σιγά... Μέχρι να πάρεις μπρός εσύ!"

"Ωχ την έκανες τώρα! Τι θα της πεις; Τι της κρατάς το χέρι σα χάνος; Μίλα ρεεεε! "


"Tους Φίλους Τους Διαλέγουμε."

Κάποιες φορές οι φίλοι μας παίρνουν αποφάσεις ή υιοθετούν συμπεριφορές που εμείς ίσως δεν εγκρίνουμε. Δεν μπορούν να δεχτούν το γεγονός ότι δεν τους υποστηρίζουμε και κάνουν τις επιλογές τους. Βάσει αυτών λειτούργησα και γω. Δράση-Αντίδραση. Συμβαίνουν αυτά και στα καλύτερα σπιτικά. Ορισμένα άτομα δεν ξέρουν που να σταματήσουν.
Τουλάχιστον ήμουν σαφής σχετικά με τις απόψεις μου.

Μπορώ να ανεχθώ πολλά και να μην πω λέξη. Αλλά μόνο πρόσεξε μην μου δώσεις αφορμή...

"Θα Φύγω Όταν Αλλάξει Ο Άνεμος..."

4.5.05
Καταχώρηση ημερολογίου 31/01/01: " Όταν τους πρωτογνωρίζω μου φαίνονται καλοί, αλλά μετά από λίγο καιρό νιώθω γριά μπροστά τους"

Δεν έχω αλλάξει σχεδόν καθόλου. Ίσως έγινα λίγο πιο κουτσομπόλα και κοινωνική, αλλά το έκανα επίτηδες οπότε δε μετράει σαν ουσιαστική "εξέλλιξη".
Τότε είχα πιο ουσιαστικά προβλήματα, τώρα απλά δε ξέρω τι έχω. Μπορεί να παραμένω αυτή η κακιασμένη αντικοινωνική κοπέλα που ήμουν και όλο αυτό που νιώθω είναι καταπίεση. (Η αλήθεια είναι ότι εμείς τα κοριτσάκια το έχουμε αυτό με τις αυτοψυχαναλύσεις.)

Here I am. Μετά απο κάνα δυο απογοητεύσεις, όλα καλά. Βαριέμαι να συνεχίσω. Υποτίθεται ότι μαθαίνεις και προχωράς. Ε, εγώ είναι σαν να έχω το βιβλίο μπροστά μου και να μην το διαβάζω.

Μ'αρέσει αυτό το δέρμα και λέω να μείνω για λίγο παραπάνω. Είναι που βαριέμαι να βρω καινούριους ανθρώπους. Ελπίζω να βολευτώ σε μια κατάσταση, ή να βρω ένα δέρμα στο νούμερό μου επιτέλους. Ή να βρω κάποιους που να αντέχουν πάνω από δύο αλλαγές. Ή μέσα σ'αυτό το χάος στο οποίο αναφέρομαι ως "ο εαυτός μου", να βρω μια ουσία. Ή να τη βρει κάποιος άλλος για μένα, να μην κουράζομαι κιόλας... να του χρωστώ και κάτι. Και τότε ίσως μείνω.
(ή απλά ίσως έιμαι μια απίστευτη ψωνάρα.)

"Θες Και Τίτλο Τώρα;"

3.5.05
Ανακατεύομαι.
Γιατί είμαι πάντα τόσο "Δεύτερη"; ... και τρίτη μη σου πω (αν είσαι άραβας).
Να παραδεχτώ τι; Δεν έχω να πω τίποτα και ο θυμός μεγαλώνει. Δε θα πω τίποτα, δεν αξίζει... Εδώ δε αξίζουν τα μηνύματά μου απάντηση.
Όλο λέω τέρμα και όλο στην αρχή είμαι.
Τι κορόιδο που είμαι... Αναρωτιέμαι αν είναι όντως τόσο δύσκολο, ή απλά εγώ είμαι τόσο ηλίθια που όλα μου φαίνονται βουνό.
Όλοι είναι τόσο τρελοί μέσα τους ή είμαι από αυτούς που τους μαντρώνουν;
Δεν μπορώ άλλο πάρτυ!
Χαμήλ. Μπατάρ.
Δεν θέλω να ενοχλώ άλλο τους ανθρώπους ούτε καν αυτούς που λένε ότι είναι φίλοι μου.

Links

Αρετή
Αντιγόνη
Ανισόρροπος
Συνήθης Ύποπτη
Αρκούδος
Estarian
Pegasus
Vague Tourist
Wisdom