Καταχώρηση ημερολογίου 31/01/01: " Όταν τους πρωτογνωρίζω μου φαίνονται καλοί, αλλά μετά από λίγο καιρό νιώθω γριά μπροστά τους" Δεν έχω αλλάξει σχεδόν καθόλου. Ίσως έγινα λίγο πιο κουτσομπόλα και κοινωνική, αλλά το έκανα επίτηδες οπότε δε μετράει σαν ουσιαστική "εξέλλιξη". Τότε είχα πιο ουσιαστικά προβλήματα, τώρα απλά δε ξέρω τι έχω. Μπορεί να παραμένω αυτή η κακιασμένη αντικοινωνική κοπέλα που ήμουν και όλο αυτό που νιώθω είναι καταπίεση. (Η αλήθεια είναι ότι εμείς τα κοριτσάκια το έχουμε αυτό με τις αυτοψυχαναλύσεις.) Here I am. Μετά απο κάνα δυο απογοητεύσεις, όλα καλά. Βαριέμαι να συνεχίσω. Υποτίθεται ότι μαθαίνεις και προχωράς. Ε, εγώ είναι σαν να έχω το βιβλίο μπροστά μου και να μην το διαβάζω. Μ'αρέσει αυτό το δέρμα και λέω να μείνω για λίγο παραπάνω. Είναι που βαριέμαι να βρω καινούριους ανθρώπους. Ελπίζω να βολευτώ σε μια κατάσταση, ή να βρω ένα δέρμα στο νούμερό μου επιτέλους. Ή να βρω κάποιους που να αντέχουν πάνω από δύο αλλαγές. Ή μέσα σ'αυτό το χάος στο οποίο αναφέρομαι ως "ο εαυτός μου", να βρω μια ουσία. Ή να τη βρει κάποιος άλλος για μένα, να μην κουράζομαι κιόλας... να του χρωστώ και κάτι. Και τότε ίσως μείνω. (ή απλά ίσως έιμαι μια απίστευτη ψωνάρα.)
"Θα Φύγω Όταν Αλλάξει Ο Άνεμος..."
4.5.05Δεν έχω αλλάξει σχεδόν καθόλου. Ίσως έγινα λίγο πιο κουτσομπόλα και κοινωνική, αλλά το έκανα επίτηδες οπότε δε μετράει σαν ουσιαστική "εξέλλιξη".
Τότε είχα πιο ουσιαστικά προβλήματα, τώρα απλά δε ξέρω τι έχω. Μπορεί να παραμένω αυτή η κακιασμένη αντικοινωνική κοπέλα που ήμουν και όλο αυτό που νιώθω είναι καταπίεση. (Η αλήθεια είναι ότι εμείς τα κοριτσάκια το έχουμε αυτό με τις αυτοψυχαναλύσεις.)
Here I am. Μετά απο κάνα δυο απογοητεύσεις, όλα καλά. Βαριέμαι να συνεχίσω. Υποτίθεται ότι μαθαίνεις και προχωράς. Ε, εγώ είναι σαν να έχω το βιβλίο μπροστά μου και να μην το διαβάζω.
Μ'αρέσει αυτό το δέρμα και λέω να μείνω για λίγο παραπάνω. Είναι που βαριέμαι να βρω καινούριους ανθρώπους. Ελπίζω να βολευτώ σε μια κατάσταση, ή να βρω ένα δέρμα στο νούμερό μου επιτέλους. Ή να βρω κάποιους που να αντέχουν πάνω από δύο αλλαγές. Ή μέσα σ'αυτό το χάος στο οποίο αναφέρομαι ως "ο εαυτός μου", να βρω μια ουσία. Ή να τη βρει κάποιος άλλος για μένα, να μην κουράζομαι κιόλας... να του χρωστώ και κάτι. Και τότε ίσως μείνω.
(ή απλά ίσως έιμαι μια απίστευτη ψωνάρα.)
0 Σχόλια:
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα