<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9322014\x26blogName\x3dFrosted+Flake+Wood\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ffwood.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ffwood.blogspot.com/\x26vt\x3d-7538618771097144035', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
<< Home

Maya

Πρέπει να με μπέρδεψαν με τη μέλισσα.Θα έλεγα ότι είναι τα φτερά που οδήγησαν στο συμπέρασμα... ή το γεγονός ότι δεν έχει καταλάβει κανείς τι ζώο είμαι!

View my complete profile

Περασμένα

"Κατάρα"
"Ξέχασα"
"Ξανά..."
"... and stay out"
"Πόρτες από τούβλα"
"Τι θα το κάνεις το χταπόδι;"
"Sammy"
"Zephyr Song"
"Απόδοση"
"Παρουσιάστε"

Περασμένα Ξεχασμένα

11/01/2004 - 12/01/2004
12/01/2004 - 01/01/2005
01/01/2005 - 02/01/2005
02/01/2005 - 03/01/2005
03/01/2005 - 04/01/2005
04/01/2005 - 05/01/2005
05/01/2005 - 06/01/2005
06/01/2005 - 07/01/2005
07/01/2005 - 08/01/2005
08/01/2005 - 09/01/2005
09/01/2005 - 10/01/2005
10/01/2005 - 11/01/2005
11/01/2005 - 12/01/2005
12/01/2005 - 01/01/2006
01/01/2006 - 02/01/2006
02/01/2006 - 03/01/2006
03/01/2006 - 04/01/2006
04/01/2006 - 05/01/2006
05/01/2006 - 06/01/2006
06/01/2006 - 07/01/2006
10/01/2006 - 11/01/2006
06/01/2009 - 07/01/2009
07/01/2009 - 08/01/2009
10/01/2009 - 11/01/2009
06/01/2010 - 07/01/2010

" Κοιμήσου τώρα..."

14.12.05
"Τώρα το ξέρεις πια, δεν θα γυρίσω πίσω, ούτε καν για να χαιρετίσω. Σε κανένα αεροδρόμιο, καμια αποβάθρα, κανένα λιμάνι δεν θα με δεις να δακρύζω. Έτσι άδικα...
Άμα δεν ξερεις γιατί, δεν έχει σημασία, ούτε για σένα ούτε και για μένα. Όυτε για κανένα. Μπορείς να κοιταξεις ενδιάμεσα και να δεις τις διαπλεκόμενες ιστορίες μας, μέσα στις χρυσες πλεξούδες της Ειρήνης, τα μαλλιά της ήταν σχεδόν άσπρα, σύννεφα, χιόνια, τα χνούδια από της λέυκες που σέρνονται στο δρόμο και μουλιάζουν στις λακούβες, ποιος χέστηκε για τα χνούδια στο διάολο να πάνε και όχι δεν θέλω να με βοηθήσεις. Επειδή δεν θες να ξέρεις πως. Και δεν πειράζει, αλήθεια δεν πειράζει. Γιαυτό είμαι εγώ εδώ. Θα τα φτιαξω όλα θα δεις. Θα τα κάνω όλα όπως παλια. Κοιμήσου τώρα..."

1 Σχόλια

"Ο Γάτος"

11.12.05
Αν κάποιος παρακολουθούσε συστηματικά την μικρή πολυκατοικία με τον αριθμό 7, όπως εγώ, θα παρατηρούσε ότι για Κυριακή πρωί υπήρχαν πολλά σούρτα φέρτα. Όταν λέμε μικρή πολυκατοικία το εννoούμε, δυο όροφοι όλοι και όλοι, διαμερίσματα 4. Κατά τις 6.30 ξυπνάει ο Μπαμπάς που μένει με τη Μαμά και την Μικρή Κόρη στον Δεύτερο. Ο Μπαμπάς έχει υπερωρίες μια φορά το μήνα, οπότε ήταν ο δεύτερος που έφυγε για να πάει στην δουλειά. Ο πρώτος ή πρώτοι που έφυγαν δεν μας απασχολούν επειδή είναι οι αηδιαστικοί Θείοι του ισογείου, παράξενοι, περίεργοι, άχαροι και κουτοπόνηροι, δηλαδή ότι πρέπει για τον ρόλο του κακού γείτονα ή τον ρόλο του κακού γενικότερα.
Τρίτος έφυγε ένας ψηλός Νεαρός με γυαλιά, φορτωμένος με τσάντες και εμφανώς ταλαιπωρημένος.
Κάπου εκείνη την ώρα ήρθε η Χήρα από το σπίτι στην απέναντι γωνιά και η προσοχή μου αποσπάστηκε από κάτι ζουμερές πορτοκαλί μπουκίτσες. Κατέβηκα από τη γωνιά της ταράτσας του ερειπωμένου σπιτιού, που εδώ και λίγους μήνες αποτελει κατοικία και παρατηρητήριό μου, καθότι η ανάγκη μου για φαγητό νίκησε την περιέργειά μου.
Πρόσεξα όμως, γύρω στην καμια ώρα μετά, ότι βγήκε μία Νεαρη με μαύρο ζιβάγκο που κατευθύνθηκε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Πολύ περίεργα όλα αυτά... ακόμα και για μένα που είμαι ένας γάτος που σκέφτεται. Ελπίζω η περιεργεία.... λοιπόν, ξέρετε τί λέει η παροιμία...

5 Σχόλια

"Και επειδή έφυγε;"

5.12.05
[...]
Danny came over last night and I cooked for him
He talked about you Mary and how much we loved you still
He told me he's packed up your books and your letters and things
But as the sun sets on Mary, it's rising on him
.
And we danced, and we drank
And I've seen something you probably never got the chance to see
Don't worry, Mary
Cause I'm taking care of Danny
And he's taking care of me...
Dido, "Mary's in India"

.
Είχα έναν εφιάλτη χθες (όχι ότι ήρθε η Mary και μας έπιασε στα πράσ(σ)α, Danny :P). Ξύπνησα καλύτερα. Θα είμαι καλύτερα νομίζω...
Αχ καλημέρες και καλή εβδομάδα.

2 Σχόλια

"Φίλοι σου;"

1.12.05
Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι θα έρθει η στιγμή που δεν θα ξέρω τι να κάνω. Πρέπει να βρω μια λύση από τώρα αλλά δεν βοηθά κανείς. Μήπως να μοιραζόμουν το πρόβλημα; Μπααα...
Τελικά το πιστεύω. Ότι χάθηκε δεν υπήρξε ποτέ. Θα τα φυλάω στην βιβλιοθήκη σαν ένα καλό βιβλίο. Όλα. Και όταν θα με ρωτούν θα λέω: "Ήταν..."
"...μια καλή ιδέα."
"... πολύ ωραιο ψέμα."
"... καλές εποχές."
"... ωραίο να ελπίζεις."
"... σ'έναν κόσμο πολύ πολύ μακριά από δω."
Γενικά, χαίρομαι για όλα, δεν μετανιώνω ούτε στιγμή. Περίεργο για μένα αυτό, έχω συνηθίσει σε λάθη. Έχω συνηθίσει να φταίω εγώ. Όχι αυτή τη φορά.
Πάντως πρόσεχε μην βρεθεις σε φωτογραφία πάνω στα ράφια μου. Μπορεί να μην ξαναβγείς απ'αυτή...

1 Σχόλια

Links

Αρετή
Αντιγόνη
Ανισόρροπος
Συνήθης Ύποπτη
Αρκούδος
Estarian
Pegasus
Vague Tourist
Wisdom