Κάποτε, δεν θυμάμαι πότε ακριβώς τη χρονιά που πέρασε, είχα πάει σε ένα φιλικό σπίτι για μία συγκεντρωσούλα. Σε κάποια φάση, βγήκα έξω με ένα φίλο μου να κάνουμε ένα τσιγάρο καθότι η ατμόσφαιρα μέσα είχε γίνει "για λίγους". Ήταν αρκετά τα άτομα, εμάς δεν μας χωρούσε. Καθίσαμε στα σκαλιά και κάναμε μια συζήτηση, από αυτές με ζουμί. (Κάνω λίγες από αυτές) Ήθελε να φύγει, είναι απόλυτος σε πολλά πράγματα, εγώ είμαι πιο διαλλακτική. Συγχωρώ. Δε ξεχνώ αλλά άμα συγχωρέσω κάποιον, γυρνώ νέα σελίδα. Δεν εγκαταλείπω εύκολα. Τότε κατάλαβα ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και ότι έπρεπε να σκεφτώ κάποια πράγματα από την αρχή, να φτιάξω νέους δρόμους. _ Χθες κατάλαβα ότι οι αποφάσεις που πήρα, γενικά ήταν μέτριες, ειδικά ήταν -όχι λάθος- απλά όχι οι χειρότερες. Για λίγο καιρό, όλα πήγαιναν καλά. Αλλά το σύστημα κατέρρεε από μέσα. Σιγά σιγά. Αυτό έβγαινε σε ένα κενό, μία έλλειψη, ένα κάτι που σου λείπει τελοσπάντων. _ Τώρα απλά φοβάμαι. Τότε ξεκίνησα κάτι και βγήκε όλο λάθος με τον πιο ύπουλο τρόπο. Άμα δεν ένιωθα τόσο έντονα τη μοναξιά θα τα είχα παρατήσει όλα. Αλλά είμαι αδύναμος χαρακτήρας γαμώτο.
"Και Τότε Παρασκευή"
21.5.05Καθίσαμε στα σκαλιά και κάναμε μια συζήτηση, από αυτές με ζουμί. (Κάνω λίγες από αυτές) Ήθελε να φύγει, είναι απόλυτος σε πολλά πράγματα, εγώ είμαι πιο διαλλακτική. Συγχωρώ. Δε ξεχνώ αλλά άμα συγχωρέσω κάποιον, γυρνώ νέα σελίδα. Δεν εγκαταλείπω εύκολα.
Τότε κατάλαβα ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει και ότι έπρεπε να σκεφτώ κάποια πράγματα από την αρχή, να φτιάξω νέους δρόμους.
_
Χθες κατάλαβα ότι οι αποφάσεις που πήρα, γενικά ήταν μέτριες, ειδικά ήταν -όχι λάθος- απλά όχι οι χειρότερες. Για λίγο καιρό, όλα πήγαιναν καλά. Αλλά το σύστημα κατέρρεε από μέσα. Σιγά σιγά. Αυτό έβγαινε σε ένα κενό, μία έλλειψη, ένα κάτι που σου λείπει τελοσπάντων.
_
Τώρα απλά φοβάμαι. Τότε ξεκίνησα κάτι και βγήκε όλο λάθος με τον πιο ύπουλο τρόπο. Άμα δεν ένιωθα τόσο έντονα τη μοναξιά θα τα είχα παρατήσει όλα. Αλλά είμαι αδύναμος χαρακτήρας γαμώτο.
0 Σχόλια:
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα