<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9322014\x26blogName\x3dFrosted+Flake+Wood\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ffwood.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ffwood.blogspot.com/\x26vt\x3d-7538618771097144035', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

"Ας Μείνουμε Με Γρατζουνιες."

18.5.05
Από που να ξεκινήσω; Δεν είμαι καλή σ'αυτά, σε τίποτα δεν είμαι ιδιαίτερα καλή. Από μικρή το είχα αυτό, αλλά δεν μας παίρνει να γράφουμε κακά πράγματα για τον εαυτό μας, μπορεί κάποιος να το διαβάζει αυτό το μπλογκ.
Η αναγκαστική προσγείωση είναι καλό πράγμα και ας λένε. Με έχει σώσει από πολλά. (Σιγά κοπέλα μου, σιγά, πάρτο λίγο δεξιά... εεεετσι. )
Μπορεί και να χεις δίκιο, και ας μην το λες για καλό. Η αλήθεια είναι αλήθεια. Δεν είναι ούτε πολύπλευρη ούτε πολλαπλή όπως κάναμε στο λύκειο στην έκθεση. (πολλαπλή;! ακου κει... και μετά αναρωτιούνται γιατί η νέα γενιά δεν ξέρει να μιλά. Το βιβλίο επίσης έλεγε και κάτι για 26 φωνήματα, όποιος τα ξέρει ας τα γράψει παρακαλώ.)
Σαν το παλιό μπουφέ που ξεφλουδίζει η μπογιά του, μου μοιάζουν τα νέα σου. Μετά δεν ξέρω, αλλά μαντεύω περισσότερα από όσα νομίζεις. Δεν είναι εξυπνάδα, είναι τόσο χαζό όσο το αποτέλεσμα μιας πρόσθεσης.
Μη με πας απ'το σπίτι, άλλη φορά. Ποτέ. Ίσως να μάθω πως κερδίζουν κάποια στιγμή, ή να υποστώ ένα είδος προσομοίωσης νίκης, έτσι για να χάνω όσο το δυνατόν πιο επώδυνα. Η θεραπεία θα έχει κάποια στιγμή αποτέλεσμα, δε γίνεται.
Ανυπομονώ... Νοσταλγώ τη στιγμή που ΘΑ.

1 Σχόλια:

At 11:33 π.μ., Blogger Ανισόρροπος έγραψε...

''Η αναγκαστική προσγείωση είναι καλό πράγμα και ας λένε. Με έχει σώσει από πολλά. ''
μα γιατί?αφού λέει να πετάς!βζουουουμ
συμφωνώ στο οτι η αλήθεια είναι μια.Δεν έχει νόημα να λέμε πολλες αλήθειες, ειναι μη-λογικο!:D.Δε γίνεται ο καθένας να έχει τη δική του αλήθεια και να είναι και η αλήθεια αλήθεια. ειναι σαφές το ξέρω.. ηρέμησε παντως, η μουτζα ακυρωθηκε ;)

 

Πείτε κι εσείς κάτι!

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα