<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9322014\x26blogName\x3dFrosted+Flake+Wood\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ffwood.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ffwood.blogspot.com/\x26vt\x3d-7538618771097144035', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

"Nα Κοιτάς Το Ρολόι"

3.6.05
Σαν να μην μας τα λες καλά γρύλε μου, απόψε. Δεν έχω καμία όρεξη να αρχίσω να εκφράζω τις σκέψεις μου γραφτά.
Τρι και Τρι και Τρι και Τρι... αυτό δικό σου είναι; όχι και τίποτα άλλο θα με πούνε και έντεχνη μετά.
" Όλα περνάνε" είχε πει ένας φίλος στην τρίτη λυκείου και το θυμάμαι ακόμα. Δεν περνάει η ώρα... Κάτι οι φίλοι που σκορπίσανε, κάτι η εξεταστική, κάτι το μάθημα που θα δώσω αύριο και δεν θα περάσω, επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα. (Το κάρμα μου το επιβαρύνει η κατσαρίδα που σκότωσα τις προάλλες.)
Τώρα τελευταία χρειάζεται να εξηγώ πολλά, και αυτό σημαίνει ότι πολύς κόσμος δεν με καταλαβαίνει. Ποιος να φταίει άραγε;...
"Κατάθλιψη της εξεταστικής είναι".
Και που ξέρεις εσύ ποια είμαι γω, τι κάνω, πως το κάνω και με ποιον; Και που ξέρεις εσύ τι θέλω και ποιον και πως και πόσο, ωστε να μου το δώσεις; Και που ξέρω εγώ τι θέλεις; Και ποιος σου είπε ότι θέλω να μάθω; Τι πάει να πει γιατί θυμώνω; Δε θυμώνω. Κλαίω. Πληγώνομαι. Παραπονιέμαι. Λυπάμαι. Πληγώνομαι. Δε θυμώνω._

P.S: Θα κάνω ένα διαλλειματάκι τώρα. Με κούρασε αυτό το μπλογκ. Λέει πολλά και άχρηστα. Θα γυρίσω.

2 Σχόλια:

At 8:24 π.μ., Blogger λεμόνι δίχως όνειρα έγραψε...

Αν και μόλις πρόσφατα ανακάλυψα το μπλογκ σου, διάβασα όλες τις προηγούμενες καταχωρήσεις και δεν με κούρασες.
Εύχομαι κάποτε να το συνεχίσεις.

 
At 4:07 μ.μ., Blogger Νίνα έγραψε...

Και εγω γλυκια μου σ'αυτη τη φάση ειμαι..Καποιος εκει πάνω παιζει και γελαει μαζί μου...!!!don't worry ομως ολα λυνονται..και εγω ηδη νιωθω καλυτερα αν και δεν εχει αλλαξει τιποτα αλλο εκτος απο μένα.μάλλον μια καλη αρχή ειναι να κοιτάξεις λιγο τον εαυτό σου τα θέλω σου και τις αναγκες σου και θα δεις οτι νιώθωντας εσυ η ίδια καλύτερα θα αρχίσουν να λύνονται ενα ενα τα προβληματα που σε ταλαιπωρούν!κουραγιο my friend :)!

 

Πείτε κι εσείς κάτι!

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα