Συγγνώμη, συγγνώμη, αλλά αυτό με αφορά...Έχω να καταθέσω, κυρία μέλισσα, ότι αυτή η ατάκα ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να είναι δική μου, καθώς δεν έχω αγαπημένη κούπα...και μάλιστα όχι επειδή κάποιος μου την έσπασε :ΡΚατά τα άλλα, δυο τινά μπορούν να συμβούν:1.γυρεύετε αλλού να βρείτε τον αίτιο (πανάθεμά τον ~ κλπ κλπ) και υπεύθυνο για την ατάκα2.το παίρνετε απόφαση ότι είναι δικιά σας και ησυχάζετε κι εσείς κι εμείς που σας την είχαμε αποδώσει.υ.γ.:χρωστάω έναν καφέ που φαίνεται να 'χει κόκαλα...
nina, έχεις δίκιο. Οι περισσότερες σχέσεις βασίζονται στο ψέμα. Στο "για πάντα". Αρετή μου,συγνώμη που στη "χρέωσα". Είμαι σίγουρη ότι κάπου αλλού το διάβασα τελοσπάντων. Ο "αίτιος" μπορεί να το διεκδικήσει. :)
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα