<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9322014\x26blogName\x3dFrosted+Flake+Wood\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ffwood.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ffwood.blogspot.com/\x26vt\x3d-7538618771097144035', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

"Deja vu"

5.4.05
"Και ξαφνικά όλα ταιριάζουν μεταξύ τους σαν τα κομμάτια από την αγαπημένη μου κούπα, που έσπασες και σου είπα ψέμματα ότι δεν πειράζει."

Πολλές φορές έχω την εντύπωση όταν γράφω κάτι ότι κάπου το έχω διαβάσει και απλά το αναπαράγω. Νομίζω ότι την παραπάνω φράση την είχα διαβάσει στα τεφτέρια της
Aρετής και τη χρησιμοποιήσα ασυνείδητα εδώ. Δεν ξέρω σε ποιό ακριβώς ποστ δικό της υπάρχει, με μια πρόχειρη ματιά δεν το εντόπισα.
Τα του Καίσαρος...

Υ.Γ. Συγγνώμη κιόλας, αλλά δεν ήταν εκούσιο. :)

2 Σχόλια:

At 10:21 μ.μ., Blogger Areth έγραψε...

Συγγνώμη, συγγνώμη, αλλά αυτό με αφορά...
Έχω να καταθέσω, κυρία μέλισσα, ότι αυτή η ατάκα ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να είναι δική μου, καθώς δεν έχω αγαπημένη κούπα...και μάλιστα όχι επειδή κάποιος μου την έσπασε :Ρ
Κατά τα άλλα, δυο τινά μπορούν να συμβούν:
1.γυρεύετε αλλού να βρείτε τον αίτιο (πανάθεμά τον ~ κλπ κλπ) και υπεύθυνο για την ατάκα
2.το παίρνετε απόφαση ότι είναι δικιά σας και ησυχάζετε κι εσείς κι εμείς που σας την είχαμε αποδώσει.

υ.γ.:χρωστάω έναν καφέ που φαίνεται να 'χει κόκαλα...

 
At 12:33 π.μ., Blogger maya έγραψε...

nina, έχεις δίκιο. Οι περισσότερες σχέσεις βασίζονται στο ψέμα. Στο "για πάντα".

Αρετή μου,συγνώμη που στη "χρέωσα". Είμαι σίγουρη ότι κάπου αλλού το διάβασα τελοσπάντων. Ο "αίτιος" μπορεί να το διεκδικήσει. :)

 

Πείτε κι εσείς κάτι!

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα