Απαραίτητα ταιριαστό. Νομίζω ότι σιγά σιγά η ώρα μου πλησιάζει. Όχι εκείνη η ώρα, ξέρεις ήρθεν η ώρα σας και τέτοια. Η άλλη ώρα που αναθεωρείς, και που αυτά που γράφεις μπορεί σε μία ώρα να είναι μια άχρηστη και παραπλανητική ιδέα του πως είναι η ζωή σου στα μάτια κάποιου, λέμε τώρα, ενδιαφερόμενου. Πάντως θα έρθω να τα πούμε το σαββατοκύριακο και μην ανησυχείς. Τελοσπάντων δεν σκοπεύω να φυλακιστώ σε ανασφάλειες και μαλακίες, ούτε να μπλεχτώ σε κόμπους που δεν λύνονται. Ουφ! Πάνω που πιστεύεις ότι κάποιος μπορεί να έχει μια αγωνία για το αν είσαι καλά ή κάτι τέτοιο, πάντα κάτι θέλει απο σένα τελείως άσχετο και ίσα που προλαβαίνεις να σκεφτείς ότι είσαι εγωίστρια. Απευθείας βέβαια ακολουθεί και η σκέψη ότι η προηγούμενη σκέψη ήταν τελείως άτοπη και ότι τελικά δεν γλιτώνεις από τον "τάδε" που κάνει παρέα μαζί σου επειδή ξέρεις την "τάδε", όταν σταματάς να κάνεις παρέα με όλους τους "δήθεν" ( βλ. "αγάπη μου, μουατσ-μουατσ"). Τουλάχιστον βάζεις τα πράγματα σε μία σειρά και αν χρειαστεί θα κυνηγήσεις το μέλλον. Ακούραστα. Κάμελ τρόφυ ένα πράμα. Ίσως τελικά είμαι άλλο ένα θύμα του Χολιγουντιανού χάπι έντ. Ίσως τελικά είναι όλα μια βιομηχανία σχεδιασμένη να κρατάει το καρότο μπροστά στη μύτη σου και συ να δουλεύεις και να υπάρχεις χωρίς λόγο. Ίσως τελικά να υπάρχει καλύτερη ζωή αν τη διεκδικήσεις ή ίσως έτσι νομίζεις. Ίσως η καλύτερη ζωή είναι γιαυτούς που το αξίζουν και όσο και αν τη διεκδικήσεις μην περιμένεις αφού δεν το αξίζεις. Και εγένετο κόμπος.
"A story has no begining or end"
15.6.09Νομίζω ότι σιγά σιγά η ώρα μου πλησιάζει. Όχι εκείνη η ώρα, ξέρεις ήρθεν η ώρα σας και τέτοια. Η άλλη ώρα που αναθεωρείς, και που αυτά που γράφεις μπορεί σε μία ώρα να είναι μια άχρηστη και παραπλανητική ιδέα του πως είναι η ζωή σου στα μάτια κάποιου, λέμε τώρα, ενδιαφερόμενου. Πάντως θα έρθω να τα πούμε το σαββατοκύριακο και μην ανησυχείς.
Τελοσπάντων δεν σκοπεύω να φυλακιστώ σε ανασφάλειες και μαλακίες, ούτε να μπλεχτώ σε κόμπους που δεν λύνονται.
Ουφ!
Πάνω που πιστεύεις ότι κάποιος μπορεί να έχει μια αγωνία για το αν είσαι καλά ή κάτι τέτοιο, πάντα κάτι θέλει απο σένα τελείως άσχετο και ίσα που προλαβαίνεις να σκεφτείς ότι είσαι εγωίστρια. Απευθείας βέβαια ακολουθεί και η σκέψη ότι η προηγούμενη σκέψη ήταν τελείως άτοπη και ότι τελικά δεν γλιτώνεις από τον "τάδε" που κάνει παρέα μαζί σου επειδή ξέρεις την "τάδε", όταν σταματάς να κάνεις παρέα με όλους τους "δήθεν" ( βλ. "αγάπη μου, μουατσ-μουατσ").
Τουλάχιστον βάζεις τα πράγματα σε μία σειρά και αν χρειαστεί θα κυνηγήσεις το μέλλον. Ακούραστα. Κάμελ τρόφυ ένα πράμα.
Ίσως τελικά είμαι άλλο ένα θύμα του Χολιγουντιανού χάπι έντ. Ίσως τελικά είναι όλα μια βιομηχανία σχεδιασμένη να κρατάει το καρότο μπροστά στη μύτη σου και συ να δουλεύεις και να υπάρχεις χωρίς λόγο. Ίσως τελικά να υπάρχει καλύτερη ζωή αν τη διεκδικήσεις ή ίσως έτσι νομίζεις. Ίσως η καλύτερη ζωή είναι γιαυτούς που το αξίζουν και όσο και αν τη διεκδικήσεις μην περιμένεις αφού δεν το αξίζεις. Και εγένετο κόμπος.
0 Σχόλια:
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα