Και γω όπως και οι άλλοι. Ακόμα γράφω μικρά τραγικά (με πολλές έννοιες) ποιηματάκια σε χαρτοπετσέτες και τα πετάω μετά. Ακόμα περιμένω να με περιμένουν. Πολλές φορές ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Όχι συχνά όμως και μου περνάει αμέσως. Φοβάμαι ότι δεν αξίζω τίποτα απο όλα αυτα που έχω... Ανεμομαζώματα ανεμοσκορπίσματα... Φοβάμαι ότι δεν θα μάθω και θα κάνω τα ίδια. Δε ζητάω βοήθεια. Δε σταματάω να γκρινιάζω. Ζητάω συγνώμη για να με πείσω ότι δεν είμαι εγωίστρια. Είμαι σκληρή πολλές φορές με τις ευαισθησίες των άλλων. Το κάνω επίτηδες, η ευαισθησία είναι αδυναμία (και αυτο δεν επιτρέπεται κύριε λοχαγέ!). Ξεχνάω πολύ. Με ενοχλεί που μοιάζω με τον πατέρα μου. Είμαι παρανοϊκή συχνά. Τίποτα. Αυτά. Άντε βρε, τζάμπα πράμα παίρνεις... Χαμογελάω και είσαι εδώ.
"Κακιές Συνήθειες"
26.1.06Ακόμα γράφω μικρά τραγικά (με πολλές έννοιες) ποιηματάκια σε χαρτοπετσέτες και τα πετάω μετά.
Ακόμα περιμένω να με περιμένουν.
Πολλές φορές ελπίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Όχι συχνά όμως και μου περνάει αμέσως.
Φοβάμαι ότι δεν αξίζω τίποτα απο όλα αυτα που έχω... Ανεμομαζώματα ανεμοσκορπίσματα...
Φοβάμαι ότι δεν θα μάθω και θα κάνω τα ίδια.
Δε ζητάω βοήθεια.
Δε σταματάω να γκρινιάζω.
Ζητάω συγνώμη για να με πείσω ότι δεν είμαι εγωίστρια.
Είμαι σκληρή πολλές φορές με τις ευαισθησίες των άλλων. Το κάνω επίτηδες, η ευαισθησία είναι αδυναμία (και αυτο δεν επιτρέπεται κύριε λοχαγέ!).
Ξεχνάω πολύ. Με ενοχλεί που μοιάζω με τον πατέρα μου.
Είμαι παρανοϊκή συχνά.
Τίποτα.
Αυτά.
Άντε βρε, τζάμπα πράμα παίρνεις...
Χαμογελάω και είσαι εδώ.
0 Σχόλια:
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα