<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9322014\x26blogName\x3dFrosted+Flake+Wood\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ffwood.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ffwood.blogspot.com/\x26vt\x3d-7538618771097144035', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

"Πες Μου Ότι Δεν Είναι Τίποτα"

24.4.05
Σήμερα το πρωί θα φεύγαμε οικογενειακώς για το χωριό, όπως κάθε Πάσχα. Πολλές φορές μερικά πράγματα δεν πάνε όπως τα σχεδιάζεις.
Χθες περίπου στις 6 φάνηκαν οι ρωγμές.
Και τότε θυμάσαι όλες τι χαζοκοινωνικές ταινίες που έχεις δει (γιαυτό τις αποφεύγω εγώ, κάτι ξέρω...), όλες της ιστορίες της γειτόνισσας για την κυρα-Κούλα, που "ένα βηχαλάκι είχε, πήγε τελικά στο νοσοκομείο και σε 6 μήνες την χάσαμε. Είδες παιδί μου, τι ειναι η ζωή, ένα τίποτα είμαστε", την θεία Παναγιώτα που πρόσεχε χρόνια το ζάχαρο της και πέθανε σε λιγότερο από δίμηνο από ένα μυστήριο καρκίνο στη σπονδυλική της στύλη πριν δυο τρία χρόνια. Φοβάσαι για αυτούς που αγαπάς.
Δεν σκέφτεσαι κανέναν άλλο εκτός από αυτούς.
Φοβάμαι να κοιμηθω σήμερα. Φόβαμαι μήπως με ξαναξυπνήσουν οι φωνές.

0 Σχόλια:

Πείτε κι εσείς κάτι!

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα