<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d9322014\x26blogName\x3dFrosted+Flake+Wood\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dSILVER\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://ffwood.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://ffwood.blogspot.com/\x26vt\x3d-7538618771097144035', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

"Από Παράπονα Άλλο Τίποτα"

8.4.05
Σήμερα είχα ένα σωρό ερωτήσεις. Γιατί ρωτάω τόσα πολλά και γιατί ρωτάω ανθρώπους που δεν έχουν απαντήσεις; (Ή δεν έχουν απαντήσεις για μένα;)
Μπήκα σπίτι αποφασισμένη να μην ξαναβγώ για απόψε. Μπήκα σπίτι αποφασισμένη να ανοίξω ένα νέο "κύκλο". Να διαγράψω όλες τις παλιές συνήθειες. Σιγά σιγά αποχαιρέτησα με τον τρόπο μου καταστάσεις , άτομα, φίλους...

"...But it doesn't work. It doesn't work any longer. I can't hurt you if I don't get any pleasure from it. I might as well stick pins in myself like those people in the desert. The desert. I want to do something that I enjoy and that will hurt you. Otherwise what is it but mortification and that's like an expression of belief. And believe me God, I don't believe in you yet, I don't believe in you yet." (G. Greene, The end of the affair)

Κάθησα μόνη στο σαλόνι και σκέφτηκα τα άτομα που θα με περιμένουν στο Πάρτυ απόψε. Σκέφτηκα τα άτομα που θα περιμένουν ότι θα πάω στο πάρτυ απόψε. (εσύ :P, και άλλος ένας.)
Ρε γαμώτο το πήρα απόφαση. Είπα να πάω. Σηκώθηκα και άνοιξα το ράδιο, μ'αρέσει να ετοιμάζομαι με μουσική. Δυνάμωσα την ένταση και τότε μου ήρθε. Ένας μεγάλος λυγμός που έβγαλε από μέσα μου όλα αυτά που δεν λέω. Δεν είναι ότι έχω κάτι να πω, αλλά το ότι δεν έχω. Με έπνιξε για λίγο η δύναμή του, αλλά νομίζω θα είμαι εντάξει.
"Το ότι ζητάω βοήθεια δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα μόνη μου". Δεν τα έβγαλα πέρα μόνη μου, απλά θεραπεύτηκα.

Υ.Γ. : Αργυράκο θα πάω, αλλά δεν θα με βρεις στον πάνω όροφο. :)
Υ.Γ.2: Τώρα θεραπεύτηκα ή απλά το νομίζω;

1 Σχόλια:

At 5:31 μ.μ., Blogger maya έγραψε...

Πήγα! :)
... πέρασα και καλά! Τι σου είναι η διάθεση όμως...

 

Πείτε κι εσείς κάτι!

<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα