Κάθε φορά που γράφει σκέφτεται ότι δεν έχει νόημα. Ειδικά όταν γράφει σε ημερολόγιο, τότε αυτό που κάνει δεν λογίζεται καν σαν δημιουργία, σαν είδος τέχνης. Η ώρα είναι περίπου 3.30, άρα είναι "Πέμπτη 6 Ιανουαρίου, Τα Άγια Θεοφάνια Του Κυρίου (αργία)", και η σελίδα γεμίζει. Κάνει όσο πιο μικρά γράμματα μπορεί, μα η σελίδα γεμίζει ενώ η μέρα δεν έχει καν αρχίσει. Γράφει σαν να ειναι διαγωνισμός που δεν θέλει να χάσει, σαν να είναι ανάγκη. Πάντα όμως θα αντιγράφει λόγια άλλων. Η μουσική της και τα τραγούδια της ξένα και αυτά. Όσο για τις σκέψεις της, κάποιος της τις φύτεψε στο κεφάλι, ειδικά τις σοβαρές. Η σελίδα τελείωσε, οι κάτω κάτω γραμμές ούτε που διαβάζονται. Γυρίζει πίσω. Κάτω από το "Τετάρτη 5 Ιανουαρίου, Παραμονή Θεοφανίων, Θεοπέμπτου, Θεωνά οσ.", γράφει με μεγάλα πλάγια γράμματα: "Εδώ είναι η συνέχεια του αύριο..." Το ημερολόγιο ευγενική χορηγία ενός φίλου...;)
"Ανοησίες."
6.1.05Η σελίδα τελείωσε, οι κάτω κάτω γραμμές ούτε που διαβάζονται. Γυρίζει πίσω. Κάτω από το "Τετάρτη 5 Ιανουαρίου, Παραμονή Θεοφανίων, Θεοπέμπτου, Θεωνά οσ.", γράφει με μεγάλα πλάγια γράμματα:
"Εδώ είναι η συνέχεια του αύριο..."
Το ημερολόγιο ευγενική χορηγία ενός φίλου...;)
0 Σχόλια:
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα