Είναι υπερβολική απαίτηση το να μην διαβάζουν το ημερολόγιο σου;
Μια φορά μια φίλη είχε διαβάσει το ημερολόγιο μου. Η πλάκα ήταν ότι θύμωσε κιόλας, γιατί έγραφε κάποια πράγματα που πληγώνουν. Η ερώτηση είναι: φταίω εγώ που τα έγραψα ή αυτή που τα διάβασε;
Θύμωσα πάρα πολύ, όχι τόσο γιατί ήταν κάτι πολύ προσωπικό όσο για το ότι πληγώθηκε ενώ την είχα προειδοποιήσει... Μερικοί- μερικοί δεν καταλαβαίνουν....
Ότι έγινε, έγινε. Δεν είναι αναγκη να μαθευτούν τα πάντα, να αναλυθούν οι αιτίες ή τα αποτελέσματα. Αν θες να δεις δεν ευθύνομαι εγώ για το αν θα σ'αρέσει ή όχι. Δεν υπάρχουν εμπόδια από μέρους μου. Έτσι και αλλιώς, όπως είπε και ο Αλ Καπόνε "αν κάτι θες να μείνει μυστικό, μην το πεις σε κανένα", πράγμα που εφαρμόζω. Πιο πιθανό είναι να μάθεις κάτι για σένα από το ημερολόγιο μου, παρά κάτι για μένα.
Από τότε σταμάτησα να γράφω ημερολόγιο, πάνε σχεδόν 6 χρόνια.
Γράφω ορισμένα πράγματα, για το λόγο ότι δεν θέλω να τα ξεχάσω, και μόνο. Δεν είναι "σωστά" ή "λάθος", δεν προσφέρονται για κριτική, δεν είναι έκθεση για το πως πέρασα το σαββατοκύριακο.
συμφωνώ απολύτως... ας πρόσεχε όποιος άνοιξε το ημερολόγιό σου. Και κάτι ακόμη που μου ήρθε στο μυαλό με το post αυτό: τα blogs συχνά περιγράφονται ως οnline ημερολόγια... έχω επιφυλάξεις.
Όταν ήμουν μικρή, είχα ένα κουτί παπουτσιών που έβαζα μέσα διάφορα χαρτάκια, φωτογραφίες και άλλα άχρηστα πράγματα, συναισθηματικής αξίας. Το blog για μένα δεν είναι ημερολόγιο, αλλά ένα κουτί παπουτσιών για σκέψεις! :)
"Αγαπητέ Σωτήρη..."
23.12.04Μια φορά μια φίλη είχε διαβάσει το ημερολόγιο μου. Η πλάκα ήταν ότι θύμωσε κιόλας, γιατί έγραφε κάποια πράγματα που πληγώνουν. Η ερώτηση είναι: φταίω εγώ που τα έγραψα ή αυτή που τα διάβασε;
Θύμωσα πάρα πολύ, όχι τόσο γιατί ήταν κάτι πολύ προσωπικό όσο για το ότι πληγώθηκε ενώ την είχα προειδοποιήσει... Μερικοί- μερικοί δεν καταλαβαίνουν....
Ότι έγινε, έγινε. Δεν είναι αναγκη να μαθευτούν τα πάντα, να αναλυθούν οι αιτίες ή τα αποτελέσματα. Αν θες να δεις δεν ευθύνομαι εγώ για το αν θα σ'αρέσει ή όχι. Δεν υπάρχουν εμπόδια από μέρους μου. Έτσι και αλλιώς, όπως είπε και ο Αλ Καπόνε "αν κάτι θες να μείνει μυστικό, μην το πεις σε κανένα", πράγμα που εφαρμόζω. Πιο πιθανό είναι να μάθεις κάτι για σένα από το ημερολόγιο μου, παρά κάτι για μένα.
Από τότε σταμάτησα να γράφω ημερολόγιο, πάνε σχεδόν 6 χρόνια.
Γράφω ορισμένα πράγματα, για το λόγο ότι δεν θέλω να τα ξεχάσω, και μόνο. Δεν είναι "σωστά" ή "λάθος", δεν προσφέρονται για κριτική, δεν είναι έκθεση για το πως πέρασα το σαββατοκύριακο.
4 Σχόλια:
συμφωνώ απολύτως... ας πρόσεχε όποιος άνοιξε το ημερολόγιό σου. Και κάτι ακόμη που μου ήρθε στο μυαλό με το post αυτό: τα blogs συχνά περιγράφονται ως οnline ημερολόγια... έχω επιφυλάξεις.
Όταν ήμουν μικρή, είχα ένα κουτί παπουτσιών που έβαζα μέσα διάφορα χαρτάκια, φωτογραφίες και άλλα άχρηστα πράγματα, συναισθηματικής αξίας. Το blog για μένα δεν είναι ημερολόγιο, αλλά ένα κουτί παπουτσιών για σκέψεις! :)
:-) κι εγώ έχω τέτοιο κουτάκι."Το κουτί της Πανδώρας"
Εχώ καιρό να βάλω κάτι μέσα..
Μακάριοι όσοι γράφουν αλήθειες στα ημερολόγια τους...
Για τα blogs, ούτε να το συζητάς...
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα