Έτσι, επειδή ξύπνησα καλά, αποφάσισα να κάνω μία λίστα από πράγματα που μισώ, μου τη σπάνε, με χαλάνε κ.λ.π Απεχθάνομαι: - την αγένεια -τα αυτοκόλλητα πάνω στα καινούρια CD, που δεν βγαίνουν με τίποτα -τα αυτοκόλλητα πάνω στα καινούρια βιβλία, που δεν βγαίνουν με τίποτα -τα πατατάκια με περίεργες γεύσεις (κρεμμύδι, ντομάτα, τζατζίκι, μουσακάς κ.λ.π) -την απάντηση "μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά", σε ερωτήσεις τύπου "Είναι δυνατόν να πέρασα Οργανική Χημεία;" ή "Θα μου κάτσει ο Johnny Depp;" -τους ανθρώπους που πατάνε δύο φορές το κουμπί του ανελκυστήρα... κάτσε ρε άνθρωπε, τι το πατάς και το ξαναπατάς, μήπως θα κατέβει πιο γρήγορα; -τις γριές με πι, μπαστούνι, τεχνητό μέλος κλπ που πάνε να περάσουν λεωφόρο χωρίς να έχει ανάψει το φανάρι... -τους άντρες με σαγιονάρες -τους ανθρώπους που τους ρωτάς ποιά είναι η αγαπημένη τους ταινία και σου λένε το "χιτάκι" της χρονιάς, λες και ξεκίνησαν φέτος να πηγαίνουν κινηματογράφο -το DVD μου, που παίζει όλα τα χαζοθριλεράκια και ζαχαροβλακειούλες ενώ αρνείται πεισματικά να παίξει μια ταινία της προκοπής -τα λεξικά -τα αφιερώματα περιοδικών σε εξωτικά μέρη που δεν πρόκειται να παω ποτέ -ένα κραγιόν μου, που είναι "made in australia" και έχει ταξιδέψει περισσότερο από μένα -τα βιβλία-τούβλα της σχολής-και μόνο -το συνάχι -τα στρώματα θαλάσσης -το ξεκούρδιστο πιάνο μου -τη μοναξιά -τους ανθρώπους που τελικά αποφασίζουν να μην πάμε για καφέ γιατι "έχει κρύο", "βρέχει", "είναι αργά", "βαριέμαι", "έχω φαγούρα", "ο Ερμής είναι ανάδρομος" κ.ο.κ. -τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι γίνεται γύρω τους και αν τους δωθεί η ευκαιρία να μάθουν απλά την προσπερνάνε -αυτούς που δεν ξέρουν να χάνουν -αυτούς που δεν ξέρουν να κερδίζουν -το να μπαίνουν στο δωμάτιο μου χωρίς να χτυπάνε την πόρτα -το να μου φορτώνονται άτομα τύπου " Θα'ρθω και γώ. Δεν σε πειράζει εε;" -να μου λένε κακίες άτομα ηλίθια -να με γαργαλάνε -να μου ζητούν να εξηγήσω κάτι "εγώ που ξέρω απ'αυτά" και μετά να με κατηγορούν ότι κάνω τον Ξερόλα -να μου τη λένε επειδή γκρινίαζω συνέχεια -να μου τη λένε επειδή εκπλήσσομαι που κάποιος δεν ξέρει καλλιτέχνες όπως η Bjork, η Alanis Morissette, o Moby - να μου τη λένε γενικώς -να προσπαθούν να με βοηθήσουν όταν λέω ότι δεν χρειάζομαι βοήθεια -... να τα κάνουν χειρότερα -... να λένε μετά δικαιολογίες τύπου "εγώ για σένα το έκανα" -να με αφήνουν να μιλάω χωρίς να με προσέχουν -την Φυσική - την ψαλίδα -τα βαμμένα νύχια με χρώματα μπλέ ελεκτρίκ, λαχανί, κοκκινο "το χρώμα του πάθους" κ.λ.π. -τις γυναίκες που δεν ξέρουν να περπατάνε με τακούνια, όμως επείδη το δεκάποντο είναι τις μόδας θα το φορέσουν -να σιδερώνω πουκάμισα -να κάνω μπάνιο με κρύο νερό -τον ρατσισμό -τον Κακαουνάκη -τον ήχο που κάνει το κουταλάκι στην κούπα όταν κάποιος χτυπάει τον νες καφε ειδικά όταν αυτό γίνεται στις 6.30 το πρωί -τα ανοιχτα κινητά στο σινεμά ή θέατρο -το πιστολάκι χμμμμ.... νομίζω αυτά είναι.... τελείωσε η λίστα με τις παραξενιές μου.... :)
Ωραία λίστα! Στα περισσότερα συμφωνώ. If anyone cares: Στα "απεχθάνομαι" προσθέτω τους άνδρες με τσόκαρα (το απόλυτο χειρότερό μου!!) όσους στέκονται αριστερά στη σκάλα του ΜΕΤΡΟ (δεν θες και πτυχίο για να το καταλάβεις!) έναν συνάδελφο που ρουφάει μετά μανίας τον τελειωμένο του καφέ..(έλεος! πάρε άλλον) Από τη λίστα αφαιρώ τα λεξικά (θέμα γούστου, δε βαριέσαι..). Ιφιμέδεια
Mήπως το πρόβλημα δεν είναι τα αφιερώματα σε εξωτικούς προορισμούς, αλλά η αδυναμία σου να πιστέψεις ότι, αν θες, κάποτε θα μπορέσεις να πας; Και αν όντως σου τη σπάνε τόσα πολλά στους γύρω σου, μήπως είναι "πιο καλή η μοναξιά";
Δεν νομίζω ότι είναι πολλά αυτά που απεχθάνομαι στους γύρω μου, σε σχέση με αυτά που αγαπώ... (δεν έχεις δει σχετική λίστα!!!) επίσης τα περισσότερα από αυτά που απεχθάνομαι συνοψίζονται σε ένα-δυο άτομα οπότε με τους υπόλοιπους φαντάζομαι μπορώ να συνηπάρξω ειρηνικά...(εκτός από τον taflinel) έχεις δίκιο πάντως για τα εξωτικά μέρη... ααααχ γιατί ξύνεις πληγές!!!
"Απεχθάνομαι..."
1.12.04Απεχθάνομαι:
- την αγένεια
-τα αυτοκόλλητα πάνω στα καινούρια CD, που δεν βγαίνουν με τίποτα
-τα αυτοκόλλητα πάνω στα καινούρια βιβλία, που δεν βγαίνουν με τίποτα
-τα πατατάκια με περίεργες γεύσεις (κρεμμύδι, ντομάτα, τζατζίκι, μουσακάς κ.λ.π)
-την απάντηση "μην ανησυχείς, όλα θα πάνε καλά", σε ερωτήσεις τύπου "Είναι δυνατόν να πέρασα Οργανική Χημεία;" ή "Θα μου κάτσει ο Johnny Depp;"
-τους ανθρώπους που πατάνε δύο φορές το κουμπί του ανελκυστήρα... κάτσε ρε άνθρωπε, τι το πατάς και το ξαναπατάς, μήπως θα κατέβει πιο γρήγορα;
-τις γριές με πι, μπαστούνι, τεχνητό μέλος κλπ που πάνε να περάσουν λεωφόρο χωρίς να έχει ανάψει το φανάρι...
-τους άντρες με σαγιονάρες
-τους ανθρώπους που τους ρωτάς ποιά είναι η αγαπημένη τους ταινία και σου λένε το "χιτάκι" της χρονιάς, λες και ξεκίνησαν φέτος να πηγαίνουν κινηματογράφο
-το DVD μου, που παίζει όλα τα χαζοθριλεράκια και ζαχαροβλακειούλες ενώ αρνείται πεισματικά να παίξει μια ταινία της προκοπής
-τα λεξικά
-τα αφιερώματα περιοδικών σε εξωτικά μέρη που δεν πρόκειται να παω ποτέ
-ένα κραγιόν μου, που είναι "made in australia" και έχει ταξιδέψει περισσότερο από μένα
-τα βιβλία-τούβλα της σχολής-και μόνο
-το συνάχι
-τα στρώματα θαλάσσης
-το ξεκούρδιστο πιάνο μου
-τη μοναξιά
-τους ανθρώπους που τελικά αποφασίζουν να μην πάμε για καφέ γιατι "έχει κρύο", "βρέχει", "είναι αργά", "βαριέμαι", "έχω φαγούρα", "ο Ερμής είναι ανάδρομος" κ.ο.κ.
-τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι γίνεται γύρω τους και αν τους δωθεί η ευκαιρία να μάθουν απλά την προσπερνάνε
-αυτούς που δεν ξέρουν να χάνουν
-αυτούς που δεν ξέρουν να κερδίζουν
-το να μπαίνουν στο δωμάτιο μου χωρίς να χτυπάνε την πόρτα
-το να μου φορτώνονται άτομα τύπου " Θα'ρθω και γώ. Δεν σε πειράζει εε;"
-να μου λένε κακίες άτομα ηλίθια
-να με γαργαλάνε
-να μου ζητούν να εξηγήσω κάτι "εγώ που ξέρω απ'αυτά" και μετά να με κατηγορούν ότι κάνω τον Ξερόλα
-να μου τη λένε επειδή γκρινίαζω συνέχεια
-να μου τη λένε επειδή εκπλήσσομαι που κάποιος δεν ξέρει καλλιτέχνες όπως η Bjork, η Alanis Morissette, o Moby
- να μου τη λένε γενικώς
-να προσπαθούν να με βοηθήσουν όταν λέω ότι δεν χρειάζομαι βοήθεια
-... να τα κάνουν χειρότερα
-... να λένε μετά δικαιολογίες τύπου "εγώ για σένα το έκανα"
-να με αφήνουν να μιλάω χωρίς να με προσέχουν
-την Φυσική
- την ψαλίδα
-τα βαμμένα νύχια με χρώματα μπλέ ελεκτρίκ, λαχανί, κοκκινο "το χρώμα του πάθους" κ.λ.π.
-τις γυναίκες που δεν ξέρουν να περπατάνε με τακούνια, όμως επείδη το δεκάποντο είναι τις μόδας θα το φορέσουν
-να σιδερώνω πουκάμισα
-να κάνω μπάνιο με κρύο νερό
-τον ρατσισμό
-τον Κακαουνάκη
-τον ήχο που κάνει το κουταλάκι στην κούπα όταν κάποιος χτυπάει τον νες καφε ειδικά όταν αυτό γίνεται στις 6.30 το πρωί
-τα ανοιχτα κινητά στο σινεμά ή θέατρο
-το πιστολάκι
χμμμμ.... νομίζω αυτά είναι....
τελείωσε η λίστα με τις παραξενιές μου.... :)
7 Σχόλια:
Κι εγώ; Πού είμαι εγώ;
Έτσι μας ξεχνάς και μας γράφεις;
Καλά...
ωχ συγγνώμην! ξέχασα τον taf και τα πεκινουα....
Ωραία λίστα!
Στα περισσότερα συμφωνώ.
If anyone cares:
Στα "απεχθάνομαι" προσθέτω τους άνδρες με τσόκαρα (το απόλυτο χειρότερό μου!!)
όσους στέκονται αριστερά στη σκάλα του ΜΕΤΡΟ (δεν θες και πτυχίο για να το καταλάβεις!)
έναν συνάδελφο που ρουφάει μετά μανίας τον τελειωμένο του καφέ..(έλεος! πάρε άλλον)
Από τη λίστα αφαιρώ τα λεξικά (θέμα γούστου, δε βαριέσαι..).
Ιφιμέδεια
wp...organikes ximeies akouw...edw paizei sinadelfikotita :-)
(apexthanomai,apexthanomai sinadelfe)
Mήπως το πρόβλημα δεν είναι τα αφιερώματα σε εξωτικούς προορισμούς, αλλά η αδυναμία σου να πιστέψεις ότι, αν θες, κάποτε θα μπορέσεις να πας; Και αν όντως σου τη σπάνε τόσα πολλά στους γύρω σου, μήπως είναι "πιο καλή η μοναξιά";
Δεν νομίζω ότι είναι πολλά αυτά που απεχθάνομαι στους γύρω μου, σε σχέση με αυτά που αγαπώ... (δεν έχεις δει σχετική λίστα!!!)
επίσης τα περισσότερα από αυτά που απεχθάνομαι συνοψίζονται σε ένα-δυο άτομα οπότε με τους υπόλοιπους φαντάζομαι μπορώ να συνηπάρξω ειρηνικά...(εκτός από τον taflinel)
έχεις δίκιο πάντως για τα εξωτικά μέρη... ααααχ γιατί ξύνεις πληγές!!!
Όσο για τη μοναξιά...την απεχθάνομαι και αυτή!!! :Ρ
Πείτε κι εσείς κάτι!
<< Επιστροφή στην αρχική σελίδα